SEV Connect - Yaz 2021

CONNECT 12 87 “NASIL KI AILE BAĞLARIMIZ KUVVETLIDIR, AILEMIZ BIZIM IÇIN ÇOK KIYMETLIDIR, ACI DA BIZI YETIŞTIREN OKUL OLARAK AYNI ÖNEME SAHIP. AILE BAĞLARINI SIKI TUTTUĞUMUZ GIBI, OKULLA BAĞLARI SÜRDÜRMEK AIDIYET DUYGUSUNU GÜÇLENDIRIR. ACI AILESININ FERDI OLMAK BIR AYRICALIKTIR. ACI’LI OLMAK GURUR VERIR.” bilgilendiren, eğiten, uygulama imkânı sağlayan çeşitli alanlardaki bu kulüpler çok yararlı oldu. İleriki yıllarda üstlendiğimiz görevlerin temeli bu kulüplerde atılıyor. Unutamadığım, etkilendiğim öğretmenlerimin başında tabii ki Mrs. Lynda Blake geliyor. Okul tarihine iz bırakan efsane öğretmenlerdendir Mrs. Blake. Her konuda öğrencilerine örnekti. Dimdik duruşuyla saygı uyandırırdı. Ondan çekinirdik. Sert görünümüne karşı, öğrencilerine gösterdiği yakınlık, onların sorunlarını ele alış tarzı hayranlık uyandırır, çözüme kısa sürede ulaşması ise şaşırtırdı. Ondan çok şey öğrendim, özellikle çevreye duyarlı insan olmayı. Miss Harriet Yarrow’un ise bende ayrı bir yeri var. Okulun ilk yıllarında ürkek ve sessiz bir öğrenciydim. Benim bu yapımı kırıp, beni hayata hazırlamak için çok çaba harcadı. Her fırsatta bana sorumluluk vererek beni öne çıkardı. Sınıf mümessili, Student Council President, Secretary, Treasurer olarak görev aldığımda bana yol gösterdi, destek oldu. ACI’ın kıdemli öğretmeni olarak annem ve teyzelerimle tanışıklığı nedeniyle bana öğretmenden çok teyze gibi davrandı. Emekli olup Amerika’ya döndükten sonra her yıl doğum günümde “Dear dearest dear Nükhet” diye başlayıp “Aunt Harriet” imzasıyla biten, bana olan ilgisini ve sevgisini yansıtan kartlar göndermeyi hiç aksatmadı. Onu kaybettikten sonra kart trafiğini uzun süre özlemle andım ve onun yokluğunu derinden hissettim. Okulun emektar öğretmenlerinden Miss Scovel’ın bir anısını da anmadan geçmek istemem. Onun, günübirlik okul gezisinde yaptığı fedakârlığı unutamam. Gezi sırasında, bir inşaat alanındaki kalasların arasından geçerken, kalasın üstüne sıçrayarak bastığımda ayak tabanıma büyük bir çivi saplandı ve şiddetli kanama oldu. Öğretmenlerim beni hemen eczaneye götürüp ayağıma bandaj yaptırdılar. Sargılar ayakkabımı giymemi engelledi. Miss Scovel, ayağımmikrop kapmasın diye 44 numara ayakkabısının tekini çıkarıp bana giydirdi. Eve, Miss Scovel’ın ayakkabısının tekiyle döndüm. ACI’danmezun olduktan sonra neler yaptınız? Eğitiminize ve kariyerinize nasıl devam ettiniz? Mezun olduktan sonra, günümüzde Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Fakültesi olan Eğitim Enstitüsü İngilizce Bölümüne kaydımı yaptırdım. Amerikan Koleji mezunlarına okula devam zorunluluğu yoktu. ACI’da öğrendiğim İngilizce, fazla gayret göstermeden yıl sonlarındaki sınavları başarmamı, diplomamı almamı sağladı. Henüz yüksek okul mezunu olmadan basın-yayın alanındaki aile şirketimizde çalışmaya başlayarak iş hayatına atıldım. Sonrasında da öğretmenlik yapmayarak şirketin farklı departmanlarında görevler aldım. Ev ve iş sorumlulukları, sosyal etkinlikler arasında koşuştururken, Fransızca ve İtalyanca’ya olan ilgim sonucu İzmir’deki kültür merkezlerinde lisan kurslarına devam ettim. Her iki dili öğrenirken İngilizce’den çok yararlandım. Okul sıralarında Social Service Club’la başladığım topluma hizmet etme anlayışını Uluslararası Rotary ve Uluslararası Soroptimist kulüplerine üye olarak devam ettirdim. MezunDerneğinde çalışmaya nasıl başladınız, özellikle Beacon dergisinin yayınlanmaya başlaması ve oradaki çalışmalarınızı biraz anlatabilirmisiniz? Uzun yıllar sınıf temsilcisi olarakMezunlar Derneğine destek oldum. Oğlum, ACI öğrencisiyken Anneler Kolunda çalıştım. Aynı yıllar mezunların iletişim organı The Beacon ’ın yayın kurulu üyesiydim. Uzun yıllar önce sekiz sayfalık bülten formatında yayınlanmaya başlayan The Beacon ’la 31 yıldır ilgileniyorum. Yayının bültenden dergi formatına dönüşümü son yıllarda oldu. Görsel gelişimi tamamlanan yayını, içerik olarak da zenginleştirmek, her sayıda göz önünde tuttuğumuz bir olgu. Dergi şimdilik yılda bir kez yayınlanıyor. Yayın kurulu ekim ayında ilk toplantısını yapıyor, mayıs ayında dergi dağıtıma hazır hale geliyor. Dergi hazırlık çalışmaları sırasında söyleşiler, yazılar, düzeltmeler gibi görevleri yayın kurulunun diğer üyeleriyle paylaşıyorum, ancak final aşamasında sayfa düzenlemesinden baskıya kadar olan sürece birebir destek veriyorum. Yetişenler Derneği, The Beacon ’dan önce mezunlarla ilgili 50 sayfalık bir albüm yayımlamış. “Alumnae Album - A.C.I. - 1928-1953” başlıklı Miss Green ve İbrahimBey’e ithaf edilen albümün karikatürlerini Cevat Şakir Kabaağaçlı çizmiş. ACI’ın, Göztepe yerleşkesinde 1928 yılında ilk mezunlarını vermesi itibarıyla içeriğinde, 1928 ila 1953 arası mezunların yaşamlarıyla ilgili kısa bilgilendirme yapılmış. Miss Green, Miss Parsons, İbrahimTaner ve bazı mezunlardan anı yazıları da bu özel sayıda yer alıyor. Tesadüfe bakın ki, yıllardır The Beacon ’ın basımını üstlendiğimiz gibi, “Alumnae Album”, 1953 yılında yine ailemizin tesislerinde basılmış. Yıllardır ACI’a gönüllü destek veren birmezun olarak, özellikle yeni mezunlar için okulla bağları sürdürmenin önemi nedir? Nasıl ki aile bağlarımız kuvvetlidir, ailemiz bizim için çok kıymetlidir, ACI da bizi yetiştiren okul olarak aynı öneme sahiptir. Aile bağlarını sıkı tuttuğumuz gibi, okulla bağları sürdürmek aidiyet duygusunu güçlendirir. ACI Ailesinin ferdi olmak bir ayrıcalıktır. ACI’lı olmak gurur verir. Mezun-okul arası iletişimi sağlayan Yetişenler Derneği, bağların kuvvetlenmesinde öncü rol oynar. Kendinizle ilgili bilgileri güncelleyip derneğe ileterek okulla bağınızı koparmamış olursunuz. Son olarak, ACI’ın hayatınızda, ailenizde ve dostluklarınızdaki yeri hakkında neler söylemek istersiniz? Okulumun, hayata karşı olumlu bir duruş sergilemeyi öğrettiği ve bir bakış açısı sağladığı gerçeğine inanıyorum. Gerek ailemdeki mezunlar gerekse ACI’lı arkadaşlarımla, dostlarımla benzer anlayış içerisinde daha kolay iletişim sağlıyorum. Bilgi, görgü, cesaret, özgüven, sevgi ve hoşgörüyle yoğurarak, yakınlarıma destek veren, güçlükleri göğüsleyen, topluma hizmette etkin görevler alarak, aileme ve kendime yararlı birey olarak, beni insanca şekillendiren ACI’a çok şey borçluyum. The Beacon Yayın Kurulu