SEV Connect - Sonbahar 2019

74 CONNECT SONBAHAR MEZUN OLAMAYANLAR KEMAL TARIM’IN HAYATINDA Tarsus Amerikan Koleji’nin yeri çok büyük. Kapısından içeri 1966’da adım attığı bu okul, sadece eğitimini tamamladığı bir yer olmakla kalmayıp, kariyerinin şekillenmesinde de rol oynadı. Öyle ki, iş hayatının 20 yıllık bölümünü mezun olduğu okulda geçirdi. Kardeşi Ömer’in yanı sıra kızı İrem ve oğlu Mert’in TAC’den mezun olmasından gurur duyan Tarım, küçük bir çocukken girdiği ve yarım yüzyılı aşkın bir süre gelişmesine tanık ettiği TAC’yi bir yuva, TAC’lileri ise bu yuvaya ait aile bireyleri olarak tanımlıyor. TAC ile ilk nasıl tanışmıştınız? Okula başlama hikâyenizi anlatır mısınız? TAC’deki öğrencilik günlerinizden, öğretmenlerden, yöneticilerden aklınızda en çok kimler, neler kaldı? İlkokulu Tarsus Sadık Eliyeşil İlkokulu’nda tamamladım. 1966 yılıydı. TAC’nin o yıllarda Tarsus kontenjanı vardı. Sekiz öğrenci alıyorlardı. Adnan Saybaşılı, Halim Pekcan, Necah Barutçu, Salim Erdem ile aynı sınıftaydık ve beşimiz TAC’yi kazandık. Okuldaki ilk günler kâbustu. Çok yabancı bir ortamdı, derslerin çoğunda Türkçe konuşmak yasaktı. Bu günlerin daha kolay geçmesinde rahmetli Mrs. Robeson ve Mrs. McCain’in desteklerini unutamam. Mrs. Robeson’ın İngilizce’yi daha kolay öğrenmemde çok yardımı oldu. Bir gün prep matematik dersinde Mrs. McCain quiz yaptı. “Two plus two is equal to four / iki artı iki eşittir dört” gibi basit 10 cümle verdi. 10’unda da q yerine g kullandığım için 0 aldım. Hayatımın ilk ve son sıfırı... Hüngür hüngür ağladım. Mrs. McCain, sonraki sınavda 8 ve üzeri alırsam bu sıfırı unutacağını söyledi. Sorunu böyle hallettik. Kolej hayatımda başarılıydım diyebilirim. Okulu ikincilikle bitirdim. Minnetle hatırladığım öğretmenlerim; tarih öğretmenim İbrahim Akış, edebiyat öğretmenim Haydar Göfer, İngilizce öğretmenlerim Mr. Abbot, Mr. Smith, Mr. Snyder, matematik öğretmenimMr. Barry... Tabii ki, müdürümüz Mr. Robeson ve idareci olarak Mr. McCain ve Mr. Amidon. Ben Orta 3, kardeşim Ömer Orta 1’deyken babamız vefat etti. Mr. Robeson ve idarecilerin ailemize yakın desteğini unutamam. Bu arada kardeşim Ömer TAC’76 mezunu ve okulu birincilikle bitirdi. Üniversite tercihiniz nasıl oldu? Sonrasında kariyerinize nasıl başladınız? O yıllarda ODTÜ sınavı ayrı yapılırdı. Lise 2’de bu sınava girdim ve fizik bölümünü kazanmıştım. Lise son sınıfta sınav birleştirildi ve ilk tercihimODTÜ Endüstri Mühendisliği’ni kazandım. Okulda şimdilerde yapılan, kariyer günlerine benzer, meslek seçim ve tanıtım toplantıları yapılırdı. Endüstri Mühendisi Kemal Moto, sanırım Çukurova Sanayi İşletmeleri’nde çalışıyordu, beni etkiledi. Ayrıca matematik öğretmenimMr. Barry’nin de bu mesleği seçmemdeki katkılarını unutamam. TAC’de çalışmaya nasıl karar verdiniz? Bir profesyonel olarak TAC’ye geri döndüğünüzde neler hissettiniz? Üniversite 1979 yılında bitti. Bir hafta sonra, Çukurova Sanayi İşletmeleri’nde, planlama mühendisi olarak işbaşı yaptım. Üç yıl Tarsus Amerikan Koleji’nden mezun olup yükseköğrenimini tamamladıktan sonra çalışma hayatına atılan, ama çok sevdiği Mr. Robeson’un ricasıyla okuluna geri dönen Kemal Tarım, yaklaşık 20 yıl boyunca TAC’ye katkıda bulundu. Mezun Olamayanlar bölümümüzün konuğu Tarım, ilkokuldan sonraki hayatının her anının TAC ile dolu olduğunu belirtiyor. KEMAL TARIM (TAC'74) Birlik ve dostluğun adı: TAC