SEV Connect - Sonbahar 2019

CONNECT SONBAHAR 59 1 Sağdan 4.üncü Nevriye Ahiskali Alptekin’42. 2 Soldan 2.nci Nevriye Alptekin, 2012 reunion 70 Yıl, 2016’da kaybettik. 3 Gönül Özok, 1946. 4 Gönül Özok ’49, güncel fotoğraf 70 yıl reunionı. 5 Meral Alptekin Kozan. 6 1969 Nihal Alptekin ’72 May Girl. 7 Nihal Alptekin mezuniyet, 1972. Sol baştan babası, annesi, kendi, halası, kardeşleri. 6 kişinin 4’ü UAL’li. 8 Nihal Alptekin. gitmek zorunda kaldı. Üç sene sonra Türkiye’ye dönüşünde emekli oldu. Meral Teyzem (Meral Alptekin Kozan), İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi’nden mezun pediatrik kardiyolog. Bir kızı, bir de oğlu var. Kızı Seda ve oğlu Emrecan ortaokuldan sonra Robert Kolej’i tercih ederek maalesef saadet zincirimizi kırdılar. Meral Teyzem önce Göztepe Sigorta, sonra Okmeydanı Sigorta Hastaneleri’ndeki çalışmalarının ardından, kardiyolog olan eşinin 9 Eylül Üniversitesi’ndeki görevi nedeniyle 12 yıl İzmir’de yaşadı. Çocuklar eğitim için İstanbul’a gelince o da emekli oldu. İstanbul’a dönüp yedi yıl Türk Kalp Vakfı’nda çalıştıktan sonra şimdi özel bir hastanede yarı zamanlı olarak doktorluğa devam ediyor. Kızı Seda da doktor oldu, oğlu Emrecan ise Boğaziçi Üniversitesi Elektrik Elektronik mezunu. İkisi de çalışıyor. Hem anneanne hem babaanne tarafından üçüncü kuşak ve en genç UAA mezunu ise ben oluyorum. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra “corporate” hukuk alanında ve son beş yılı kendi ofisimde olmak üzere toplam 12 yıl çok yoğun bir şekilde çalıştım. 2017 yılında evlendim, Çanakkale’ye yerleştim. Burada eşimle birlikte Ehl-i Kahve adında bir marka yarattık ve kahve sektörüne girdik. Şu an üç şubemiz var ve kendimizden emin büyüyoruz. Anneannem okul anılarını büyük bir zevkle anlatırdı, masal gibi dinlerdim. Annem ve teyzelerim yedi yıl yatılı okumuşlar. Anne ve babalarından ayrı okusalar da, kardeşler bir arada olunca birbirlerine destek olmuşlar. Annemle babaannem de birbirlerini çok severlerdi, çok da iyi anlaşırlardı. Sanırım aynı okulda eğitim görmüş, aynı disiplini almış, aynı kültürde yetişmiş olmaları birbirlerini daha iyi anlamalarını sağlamış. Biz ailece üç kuşak UAA'lı olmaktan her zaman gurur duyduk. Ben ne zaman bunu dile getirsem, annem hemen, “Biz okulumuzla gurur duyduk, ama okul yönetimi bizimle pek gurur duymamış anlaşılan, hatırlamıyor musun mezuniyet töreninde babaannenle yine benim dönemimden bir arkadaşımın babaannesini sahneye davet etiler de, bizim adımızı bile anmadılar” diye kırgınlığını dile getirir. Gerçekten de mezuniyet törenimde, her nedense babaannemin aynı okuldan mezun olduğunu ilan edip sahneye davet etmişlerdi de anneannemi, annemi ve teyzelerimi unutmuşlardı. Annemin koşa koşa sahneye gelip, “Zeynep’in anneannesi, annesi ve iki teyzesi de bu okuldan mezun” dediğinde, arkadaşlarımın “Bravo Nihal Teyze” diye tezahüratları ve alkışları hâlâ kulağımdadır. Dergi için yazıyı “Sen yaz” dediğine göre, aradan 20 sene geçmesine rağmen annemin kırgınlığı geçmek bilmemiş anlaşılan... İşte bu nedenle üç kuşak UAA’lı olmayı anlatmak da bana düştü. *Üsküdar Amerikan Lisesi’nin adı 1990 yılında karma eğitime geçmeden önce Üsküdar Amerikan Kız Lisesi-ÜAKL veya AKL olarak kullanılıyordu. İsim İngilizce olarak ise 1990’dan itibaren Üsküdar American Academy-UAA olarak kullanıldı. 1 2 3 4 5 6 7 8

RkJQdWJsaXNoZXIy MjIxMTc=