SEV Connect - Sonbahar 2019

58 CONNECT SONBAHAR Nesilden Nesile ÜÇ KUŞAK BİR ARADA 1999 yılında Zeynep İnal’ın mezuniyeti: (Sol baştan) Meral Alptekin Kozan ‘75 (teyzesi), Nihal Alptekin ‘72 (annesi), Nevriye Ahıskalı Alptekin ‘42 (anneannesi), Zeynep İnal Karabacak ‘99, Gönül Özok ‘49 (babaannesi), Nigar Alptekin Kuş ‘75 (teyzesi) BEN 1981 YILINDA ÜAKL* mezunu anneannemin, babaannemin, annemin ve iki teyzemin ilk göz ağrısı olarak dünyaya gelmişim. Daha doğduğum andan itibaren ilkokuldan sonra eğitimime UAA’da devam edebilmem için anneannem dua etmeye başlamış bile. İlkokul 4. ve 5. sınıfta sınavlara hazırlanırken özel ders aldığımız meşhur Erkan Bey’e annem “Benim okulumu kazansın istiyorum” dedikçe Erkan Bey sinirlenir, “Bu çocuk Robert’i, Alman’ı kazanabilir, nedir bu sülale okulu merakınız” diye hayret edermiş. Neticede 1992 yılında UAA’ya kaydımı yaptırdığımda anneannem ve annem çok mutlu olmuşlardı. Hatta annem, “Hep hakkında hayırlısı hangi okulsa onu kazansın, inşallah hayırlısı benim okulumdur diye dua ettim” demişti de çok gülmüştük. Ailemdeki en eski UAA’lı, 1942 mezunu anneannem Nevriye Ahıskalı Alptekin. Anneannem ilkokuldan sonra Merzifon’daki Amerikan Koleji’ne devam etmiş. Evleri okula bitişikmiş. Anneannem çocukluğunda üst kattaki balkondan bitişikteki okulun bahçesindeki öğrencileri izler, büyüyünce kendisini de o bahçede hayal edermiş. İlkokulu bitirince babası, “İlle de okuyacağım diyorsan bitişikte bir okul var, geç orada oku” deyince hayalleri gerçek olmuş. Orta 2. sınıfı bitirdiği yıl Merzifon’daki kolej kapanmış, öğrencileri İstanbul ve İzmir’deki okullara dağıtmışlar. Anneannem İstanbul’a gelmiş, ortaokul son sınıfı ve liseyi UAA’da tamamlamış. Dokuz sene Sümerbank’ta çalıştıktan sonra dedemle tanışmış, dedemin hâkimlik yaptığı Bursa’nın Orhangazi ilçesine gelin gitmiş. Üç kızı olmuş. En büyük hayali üç kızının da kendi okulunda eğitim görmesiymiş. Hayalleri gerçek olmuş. 1965 yılında annem, 67’de teyzem, 68’de de küçük teyzem UAA’da eğitimlerine başlamışlar. Annem ’72, anneannem de ’42 mezunu olunca, 2012 yılına kadar anne-kız reunion’lara birlikte gittiler. Anneannemi maalesef 2016 yılında kaybettik. Babaannem ise 1949 UAA mezunu olan Gönül Özok. İstanbul Üniversitesi Kimya Mühendisliği’nde okurken dedem ile tanışmış. 3. sınıfta okulu bırakıp evlenmiş ve bir süre dedemle birlikte Almanya’da yaşamış. İki oğlu olmuş. 1964 yılında İş Bankası’nda çalışmaya başlamış ve 17 sene orada görev yapmış. Oradan emekli olduktan sonra birkaç özel bankada iş hayatına devam etti. Sonrasında tamamen emekli oldu. Ne tesadüf ki, ben de babaannemden tam 50 yıl sonra mezun oldum. Son 4 reunion’a babaannem ile birlikte katıldım. 1972 mezunu annem Nihal Alptekin, Boğaziçi Üniversitesi İşletme Fakültesi birinci sınıfı bitirdiği yaz, Çukurova İthalat ve İhracat şirketinde yarı zamanlı bir iş bulmuş. Üç sene hem çalışıp hem okumuş. 12 yıl bu şirkette çalıştıktan sonra, ilkokula başladığım dönemde bana daha çok vakit ayırabilmek için iki yıl yarı zamanlı çalışmayı denediyse de, pek tatmin olmayınca 1988 yılında Borusan Holding’de Yönetim Kurulu Başkanı iş asistanı olarak çalışmaya başladı. O görevinin yanı sıra 1992 yılında kurulan Borusan Kocabıyık Vakfı Müdürlüğü’nü de üstlendi. 2015 yılında emekli oldu, ancak halen Borusan grubunda danışman olarak yarı zamanlı çalışmaya devam ediyor. Teyzem Nigar Alptekin Kuş, 1967 yılında UAA’da eğitimine başlamış. Ondan bir sene sonra da küçük teyzem Meral Alptekin Kozan gelmiş okula. Nigar Teyzem bir sene kaybedince, ikisi de 1975 yılında mezun olmuşlar. Nigar Teyzem, Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi Mülkiye mezunu. İstanbul Ticaret Odası, Beymen Grubu ve Arthur Andersen’de kısa süreli tecrübeden sonra İstanbul Deri ve Endüstri Serbest Bölgesi İşletici Şirketi’nde (DESBAŞ) Genel Müdür olarak çalışırken eşinin görevi nedeniyle Londra’ya ZEYNEP İNAL KARABACAK (UAA’99) Tambir Üsküdar Amerikan ruhu Hem anneannesi hem babaannesi, ardından annesi ve tüm teyzeleri Üsküdar Amerikan mezunu olan Zeynep İnal Karabacak, üç kuşaktır süren güçlü bir geleneği anlatıyor. •