SEV Connect - Sonbahar 2018

CONNECT SONBAHAR 33 SAC ÖĞRENCILERINDEN Zeynep Koçyiğit, takım arkadaşı Begüm Böke ile birlikte Portekiz’de düzenlenen Avrupa Gençler Yelken Şampiyonası’nda birçok takımı geride bırakarak birinci oldu. 3-11 Temmuz tarihleri arasında yapılan yarışmaya tek kız milli takımı olarak katılan öğrenciler, Portekiz’den sonra 14-22 Temmuz tarihleri arasında da Amerika’da düzenlenen ‘Dünya Gençler Yelken Şampiyonası’nda da ülkemizi temsil ederek 10’uncu oldular. Zeynep Koçyiğit, annesi Yeşim Koçyiğit (ACI'81) ve anneannesi Sevin Oran (ACI'75) ile üçüncü nesil SEV Ailesi'ni temsil ediyor. SAC’li milli yelkenciden Avrupa şampiyonluğu Zeynep Koçyiğit ACI’IN BU YILKI MEZUNLARI, Çeşme Altın Yunus Hotel’de düzenlenen mezuniyet balosunda okullarına ve öğretmenlerine veda etti. İzmir Amerikan Koleji’nden Yetişenler Derneği tarafından organize edilen geceye, üniversite hayatına başlayacak olan 144 son sınıf öğrencisi ve aileleri katıldı. İzmir Amerikan Koleji’nden Yetişenler Derneği Başkanı Sevin Oran, 140 yıllık tarihi bulunan okulun, öğrencisiyle, velisiyle, öğretmeniyle, çalışanıyla ve mezunuyla büyük bir camia olduğunu ifade ederek, “ACI bizi yetiştirdi, bizler de onu yaşatacağız. ‘Öğrenmek için katıl, hizmet için ayrıl’ sloganımızla hem okulumuza hem de ülkemize hizmet edeceğiz” dedi. Okul Müdürleri Didem Erpulat ve Tim Hutteman da yeni mezunlara hayat yolculuklarında başarılar diledi. 2018 İzmir Amerikan Mezuniyet balosu yapıldı YAZAN: ALİYE MORAL (ACI’66) YAZMAK KOLAY. Bir kâğıt, bir kalem, eskilerden bir deste resim ve hâlâ daha tadı damağımızda kalan helva ile beraber günün anıları. Anıları birleştirmeye başlayınca bir bakarsınız bir okulun tarihi çıkmış. O tarihin içinden de bir gün, “Helva Piknik”, anneden kıza, hatta anneanneden toruna, “biz eskiden eşeklerle” diye başlayan, nesilden nesile aktarılan “bugün” çıkmış. 1958’lerde benim ilk tattığım helva, evet, eşek sırtında kazanlarla, şimdiki Hatay Caddesi arkalarındaki tepelere taşınırdı. Sıcağın altında, düzgün yürüyüş adımları ile başımızda rahmetli İbrahim Bey, önceden seçilen bir yerde piknik yapıp sonra helvamızı yerdik. “O tadı hiç unutmadım” derler ya, doğrudur. Okuldan dışarı çıkmadığımız için mi, dersleri kaynattığımız için mi, açık havada olduğumuz için mi nedir, o helvanın tadını o günden bu yana hiç unutmadım. Ablalarımız Karantina adasındaki Helva Piknik’lerden bahsederler, ama ben o derece “abla” olmadığımdan o günleri size anlatamayacağım. Bir ara tökezledik. Helva mi ağır geldi, biz mi geleneklerimize yabancılaştık, bilmiyorum. Ama çok sürmedi. Toparlandık. Bu anlamlı günü daha da değiştirdik. Önce okulumuzun bahçesine döndük, çünkü toprağımız orasıydı. Birkaç saatten bütün bir güne geçtik. Bir pazar sabahı saat 10’da gelip, kahvaltı ile açtık günü. Ailelerimizle; annemiz, babamız, çocuğumuz, torunumuz, nişanlımız, sözlümüzle, epey bir zamandır burada, bahçemizdeyiz. Şimdi; Gülgün’ün reçelleri, Aylin’in balları, Dilek Şınlak'ın peynirleri, zeytinleri, Lale’nin irmiği, fıstıkları, bir başkasının salamları, sucukları derken, bütün bunları tamamlayan Veysi Usta’nın mutfağı ve emekçileri. Bunların üstünde hiç bitmeyen Sevin Abla’nın şarkısı “lütfen bir tatlı, bir tuzlu kurabiye getirmeyi unutmasın herkes”. Diğer tarafta her geçen helva piknikte sayıları artan renkli masalarımız, çantalar, elbiseler, cam takılar, sabunlar ve daha nice alınası şeyler. Havanın sıcaklığı köşeden gelen güzel şarkılar ile içimizi açar, her yıldan şarkı, hepimize hitap eden bir müzik güne eşlik eder. Anlatmak istediğim bugünü hazırlamak uzun ve eskilerin deyimi ile “meşakkatli” bir iştir. Sonuç: Büyükler masa başında, çocuklar oyunların başındadır. Bardaktaki çaydan, önümdeki tabaktan başımı kaldırdığım an kocaman bahçe ve kocaman bir aile görürüm. İçim bir hoş olur. Daha kahvaltı sindirilmeden yemek alır sırayı. Ve yemek sonrası ortada kocaman bir kazan ve etrafında kıymetlilerimiz; Ayşe Mayda, İsmet Abla ve Sevin Ablamız ilk kepçeyi vurup, irmik helvasına ne için yenileceğini hatırlatırlar. Veysi Bey’in helvası bir başkadır. Taşıdığı tarihten mi, lezzetinden midir bilinmez. Bildiğim tek şey her yıl bu helva ile bir Amerikan Kız Koleji mezunu olduğumu daha da hatırlamamdır. Yıllardan beri süregelen bu güzel geleneğimizi yaşatmak ve yaşamak birlikte olur. Bunu unutmayalım ve unutturmayalım. Daha nice helvalı günlere, Helva Piknik’lere… ACI’da bir gelenek Helva Piknik