SEV Connect - Kış 2021

CONNECT KIŞ 43 ACI’dan mezun olmanızın ardından eğitim ve kariyeriniz hakkında kısaca bilgi verebilir misiniz? 1994 yılında ACI’dan mezun oldum ve hep hayalini kurduğum tıp eğitimime Ege Üniversitesi Tıp Fakültesinde başladım. 2000 yılında Ege Üniversitesinden mezun oldum. Aynı yıl Adnan Menderes Üniversitesinde göz hastalıkları ihtisasına başladım. 2004 yılından bu yana göz hekimliği yapmaktayım. ACI’a giriş öykünüzü anlatabilir misiniz; o zamanlara kadar uzun yıllar kız okulu olduğunu biliyor muydunuz? Eskiden kız okulu olmasıyla bağlantılı okulda yaşadığınız ilginç bir anekdotunuz varsa paylaşabilir misiniz? Benim iki ablam var. Onlar da ACI’ı çok istemişlerdi, ama aldıkları puanlar onların yollarını farklı çizdi. Bizim aile için ACI’nın kapıları tamamen kapanmıştı, çünkü sona kalan ve ailenin küçüğü olan ben, erkektim. Ama benim sınava gireceğim yıldan bir yıl önce erkek öğrenciler alınmaya başlayınca, ACI’ın kapısı tekrar aralanmıştı. 1987’de ACI’a öğrenmek için girdim, 1994’de hizmet için ayrıldım. Okula başladığımda samimi ve sıcak olmasını sağladı. ACI’ın bana kazandırdığı dostluklar dışında mesleki olarak da çok desteği oldu. “Sen bizim ailedenmişsin” diyen, çok sayıda ACI’lı hastam oldu. Onlara hizmet edebilmenin mutluluğu çok güzeldi. ACI benim için her geçen gün güçlenerek büyüyen büyük bir ailedir. Kökleri artık tüm dünyaya yayılmış yüce bir çınardır. Çocuğunuzu da ACI’ın bahçesinde formayla ilk gördüğünüzde neler hissettiniz? İkinci nesil olarak aynı sıralarda bulunmak, bulunmuş olmak çocuğunuzla aranızdaki ilişkiyi nasıl etkiliyor, neler katıyor? Şehrin içinde bir ormanda, sıcak bir aile içinde yedi yıl sürenmasalsı bir eğitimhayatı, beni çok etkilemişti. En büyük isteğim çocuklarımın da bunu yaşamasıydı. Büyük kızımı okulun ilk günü ACI formasıyla görünce hayalimin gerçek olması beni çokmutlu etmişti. Darısı tosuncuk bir oğlandım. Büyük sınıflardan ablalar gelip “Ayy! Ne tatlı şey!” deyip sürekli yanaklarımı sıkarlardı. Diğer unutamadığım şey, okulumuzun adının yıllardır İzmir Amerikan Kız Lisesi olarak bilinmesinden ötürü hangi okulda okuduğum sorulduğunda verdiğim cevap sonrası karşımdaki kişilerin kalıp tarzındaki “Kızların arasında senin işin ne” cevaplarıdır. ACI mezunları arasında, hatta nesilden nesile devam eden, sıkı bir bağ olduğunu biliyoruz… Siz bu bağı yaşamınızda, dostluklarınızda, kariyer hayatınızda nasıl hissettiniz, ACI mezunu olmak bugün geriye baktığınızda sizce ne anlama geliyor? ACI Ailesinin öğrencilerini sahiplenip bu büyük aileye bağlamasıyla bu sıkı bağ oluştu. Geçen uzun yıllara rağmen arkadaşlarımızla aramızda oluşan güçlü bağlar, ilişkilerimizi hep SEV’de okuyan oğlumun başına…Kızımla aynı okulu paylaşmamız bir yana iki tane ortak öğretmenimiz de var. Tarifsiz bir mutluluk bu. Dünyanın yaşadığı pandemi nedeniyle maalesef onları okulun bahçesinde ve sıralarında uzun bir süredir göremiyoruz ancak her zaman kışın sonu bahardır; bu günler de geçecek. Kızımın da ACI’lı olması beni çokmutlu ediyor ve gururlandırıyor. Babanızla aynı sıralarda eğitim görmek, ACI ile ilgili babanızın anılarıyla, arkadaşlarıyla büyüyüp, sonra aynı sıralarda oturmanız hakkında neler söylemek istersiniz? Babamın ACI’da geçirdiği günleri özlemle anlatmasıyla ben de babam gibi bu okulda güzel anılar biriktirmeyi kafama koymuştum. Okula gittiğim ilk gün, yıllardır babamın anlattığı anılarından hiç yabancılık çekmedim. Daha Hazırlık sınıfının ilk günlerinde benim için şu an çok değerli olan insanlarla tanıştım. Arkadaşlarımla, şimdiden çok özlediğim okul bahçesinde çok keyifli günler geçirdim. Babam gibi ACI’ın bahçesinde kendi anılarımı yarattığım için çok mutluyum. Pandemi süreci sebebiyle okula gidemesem de en yakın zamanda okuluma geri dönmeyi umuyorum. SELIN TOPALOĞLU BABASININ ANILARINI DINLEDI , KENDI ANILARINI YARATIYOR Yıl 1987… Aziz Topaloğlu, okul ablası Betül ve okul kardeşi Burcu ile birlikte.